Tytuł Dziennik Ustaw wychodził w Polsce pod różnymi tytułami w zależności od oficjalnej nazwy państwa: 1807?1815 ? Dziennik Praw (Księstwa Warszawskiego) 1815?1871 ? Dziennik Praw (Królestwa Polskiego)3 1918 ? Dziennik Praw Królestwa Polskiego (Dz.Pr.K.P.) 1918?1919 ? Dziennik Praw Państwa Polskiego (Dz.Pr.P.P.) 1919?1952 ? Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.R.P.
lub Dz.U.) 1952?1989 ? Dziennik Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.
U.) od 1990 ? Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U.) Podstawy prawne Wydawanie Dziennika Ustaw regulowały kolejno: art. 21 Dekretu Rady Regencyjnej z dnia 3 stycznia 1918 r. o tymczasowej organizacji władz naczelnych w Królestwie Polskiem (Dz.Pr.K.P. Nr 1, poz. 1)4 Ustawa z dnia 31 lipca 1919 r. w sprawie wydawania Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.z 1919 r.
Nr 66, poz. 400 oraz Dz. U.w przedmiocie wydawania Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.
U.
z 1928 r. Nr 3, poz. 18 oraz Dz.z 1930 r.
Nr 13, poz.
U.
z 1935 r.
305) Ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r.
o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej ?Monitor Polski? (Dz.
z 1950 r.
U.
z 1991 r.
Nr 94, poz.
420 oraz Dz.U.
Dlatego prawnicy często świadczą usługi obcokrajowcom i pomagają im w uzyskaniu obywatelstwa.
Osobnym zadaniem prawników jest świadczenie usług prawnych imigrantom, którzy niekiedy potrzebują uzyskać azyl, a innym razem po prostu nie mogą sami rozwiązać swojej sytuacji prawnej. Nie można również zapominać, że w wielu krajach pracują osoby z zagranicy, które muszą przez jakiś czas przebywać na terenie obcego kraju i potrzebują ochrony prawnej.Oprócz tego mogą pracować w firmach, w których będą służyć poradą prawną w trakcie podpisywania przez dyrektorów ważnych umów i rozwiązywania sporów z pracownikami.